No Prayer For The Dying

Prisoner

Darek,cholera,ile Ty tu nie pisales Smile

ps.na klawiaturze nie mam polskich znaków

ps2 to ja Krzysiek

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

Może ta płyta gorzej brzmi niż Fear of the Dark,ale jest dla mnie spójniejsza, ma taki zdecydowanie brytyjski klimat ,troszkę pod lata 70,troszkę pod NWOBHM ,podczas gdy Fear of the Dark jest troszkę taki jako album męczący w całości. Pomysł by oddać hołd starym hard-rockowym kapelom jest ok,ale czy nie lepiej było nagrać takie utwory i to nawet więcej nie jako LP,na osobnej płycie ?
W ogóle nie zazębia się typowe Ironowskie Afraid too Shoot Strangers z Fear is the Key który brzmi jakby panowie nagrali po podczas jamowania.
To samo mocarny The Fugitive z przyjemnym Chains of Misery,który jest fajnym utworem,ale cała jego Ironowość to solo gitarowe a refren za cholerę nie pasuje do IM.
O Apparition nie wspomnę nawet...

Wolę No Prayera z tych dwóch płyt, poza tym fajne na nim to jest,że to co najlepsze na tej płycie to najmniej znane utwory.

Administrator (czuj respekt)

jak wiesz ja mam odwrotnie.

Prisoner

ale ja tu absolutnie nie miałem na myśli coverów, zrobić płytę z 10 kompozycjami dajmy na to gdzie każdy słuchasz wie,jaki utwór jest dla kogo hołdem, przecież takie Chains of Misery to wypisz wymaluj AC/DC itd...zresztą sama płyta też specjalnie lubiana przez muzyków nie jest,na trasie grali 5/12 materiału,a potem tylko Feara( a szkoda)

poza tym ja foruję te utwory które mogłem usłyszeć też z wersji live, wiele,bardzo wiele kawałków IM polubiłem właśnie po usłyszeniu wersji live ,tak jak te utwory które są na każdym koncercie mi się lekko przejadały(Fear,Run..) tak te które nie były na żadnym też,bo znałem tylko jedną wersję..z wyjątkami oczywiście

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

Ostatnio polubiłem Mother Russia,ma ma fajny riff,część gitarową i jak na całej płycie ciekawe wokale.

W ogóle dobrze się słucha tej płyty bo jest taka nieograna,też macie takie wrażenie? ciągle się jeszcze coś w tych utworach odkrywa,słucha się ich tak świeżo,nie ma poczucia znudzenia w tych utworach jak w tych hitach np.Run to the Hills

Do tego zawsze lubiłem ten brytyjski klimat,w brzmieniu i nawet scenicznie zespół wrócił do starych czasów.

Chyba bliższa mi jest ta płyta muzycznie niż dwie ostatnie płyty,nawet Final Frontier,są tam genialne Isle of Avalin czy Talisman ale są też bardzo słabe El Dorado czy Alchemist. Właśnie krótkie utwory na No Prayerze są dobre jak nigdy chyba potem.

Administrator (czuj respekt)

Moderator (czuj respekt)

jak dla mnie właśnie wręcz przeciwnie, ma dużo syfu, gnoju i takiej prostoty w brzmieniu ( w porównaniu do poprzedniczek rzecz jasna). Przecież No Prayer to taki jak by powrót do klimatu dwóch pierwszych

Prisoner

jest taka oszczędna bardzo i w 4-5 minutowych utworach jest wg.mnie dużo zawarte,poprostu dobrze mi się jej słucha,jak Mother Russia mi się spodobał to już z górki

poza tym 1990 r. to były mistrzostwa świata we Włoszech gdzie Anglicy mieli fajny skład i może dlatego tak mi się skojarzyło,poza tym chyba na tej trasie po raz ostatni mieli duże tour bo Anglii,w ogóle była to jedna z ostatnich takich większych tras

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

Mother Russia i Holy Smoke-kolejne utwory które coraz bardziej lubię , już w zasadzie tylko one mi zostały na tym albumie.

Mother Russia cenię za to , że część wokalna przypomina troszkę Stranger in the Strange Land a instrumentalnie mamy nawiązania do 7th Sona.

Natomiast do Holy Smoke jednak jest ten sentyment z sampli które zawsze były na remasterach do singli i potem długo się zastanawiałem po refrenie jak ten utwór będzie brzmiał. Potem miałem go na jednej składance , poza tym sporo fajnych wersji z bootów.
Przebojowy , solidny z fajnym solem Janicka w jego rockerskiej stylistyce

Także na 99% wyżej od Feara który też jednak jest albumem bardzo dobrym-Iron Maiden ma jakieś inne?

a Run Silent Run Deep - utwór arcygenialny!

Public Enema #1

I tak trzymać. ja od dawna uwielbiam właśnie Mother Russia i Run Silent, a Holy Smoke z tematyką podobną jak w TV Crimes Sabatów lubię właśnie razem z nimi słuchać

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

ja Tailgunnera lubię , kiedyś to był nawet mój nr. 1 na albumie , jest lekko niedopracowany , wariacki- tak jak Where Eagles Dare to powitanie Nicko to tutaj mamy powitanie Janicka, teraz na to wpadłem

poza tym cholera aż 7 kawałków z No Prayera było granego live i to też ma wpływ, jeszcze bardziej bym pokochał takie Childhood's End gdyby to zagrali na żywo

swoją drogą przy całej sympatii dla Janka ale o ile na surowym klimacie płyty Powerslave się sprawdził to na Infinite Dreams czy 7th Sonie już może jego surowy styl gryźc się live

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

no nie wiem , w każdym razie kawałek jest mocno "Janickowy" choć opener Feara jak i Man on the Edge , dopiero potem jakby Janick odnalazł swoje powołanie w pisaniu dłuższych kawałkach

co do samego kawałka , rzecz gustu , mi się nawet podoba , mam do niego sentyment , może dlatego ,że był czas ,że kiedyś z płyty najwięcej katowałem go i Bring Your Daughter... od Where Eagles Dare jest gorszy ale to też zupełnie inne granie i ciężko porównać 2 przeciwległe bieguny jak mało które 2 kawałki Iron Maiden

Moderator (czuj respekt)

nigdy nie byłem fanem Tailgunner, jak dla mnie to w ogóle jeden z gorszych utworów Maiden w ogóle. Dla mnie mistrzowskim otwieraczem tej płytki byłby Public Enema

Public Enema #1

Prisoner

ja mówiąc szczerze wczoraj przesłuchałem Tailgunnera ,Holy Smoke i utwór tytułowy i ten ostatni przy tej dwójce ...różnica wprost ogromna

nie tyle Be Quick or Be Dead jest lepsze od Tailgunnera tzn jest ,ale np. From Here to Eternity a Holy Smoke to trzeba przyznać jest o wiele , wiele lepsze ...no ale z drugiej strony No Prayer nie ma takich słabeuszów jak The Apparition czy Wasting Love

ogólnie Tailgunner to jeden z baaaardzo małej grupki kawałków Iron Maiden , które bardziej ceniłem w liceum niż teraz , choć dalej uważam , że jest nawet niezły

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

Wiesz Ironi takich bardzo słabych rzeczy nie mają jak np. zresztą Saxon

Chodzi o kawałki które wypadają bardzo blado na tle reszty twórczości tu tak z 20 by się znalazło w tym 2 wyżej wymienione , moim zdaniem

Administrator (czuj respekt)

Kiedyś Apparition to był jeden z 3 moich ulubionych (obok otwieracza i zamykacza) na tym albumie, ale to było dawno. Teraz jednak twierdzę, iż od reszty nie odstaje zbytnio. Ogólnie FOTD jest równą płytą.
A wracając do stylu w.w. kompozycji, to podob mi się taka "rockowa surowość", weźmy np. killery takie jak Come Together, czy Detroit Rock City.
w wykonaniu Ironów nie brzmi to aż tak zajebiście, nie zmienia to jednak faktu iz Apparition jest bardzo dobre

Prisoner

no to są pomysły Janicka z tego albumu Apparition, Wasting Love, Fear is the Key czy Weekend Warrior-utwory totalnie nie w stylu Iron Maiden , bardzo też wtedy Bruce ciągnął w tą stronę ,stąd płyta sprawia wrażenie granej na dwa skrzydła (i te klasyczne o wiele bardziej mi pasuje)

samo , że te utwory są nie w stylu Iron Maiden ich nie skreśla , każdy z nich ma coś fajnego w sobie ale jako całość mi za bardzo nie pasują

dla mnie Janick wtedy był jeszcze zupełnie niezgrany z Iron Maiden,a na Donington 1992 strasznie psuje wiele partii ,to tak swoją drogą

Janick wg.mnie odnalazł swoje ja w Iron Maiden w zupełnie innych utworach, myślę ,że gdyby nie przyszedł do Iron Maiden zawsze łoił by takie rockowo-bluesowe klimaty ..a tak z jego ręki wyszły tak świetne kompozycje jak The Aftermath, Edge of Darkness(oba z Blazem ) czy Lord of the Flies, Ghost of the Navigator, Dream of Mirrors, Dance of Death, The Talisman

co do jego solówek to najlepiej lubię te z z płyt z Blazem i z Brave New World

Moderator (czuj respekt)