Somewhere In Time

Prisoner

najlepsze 3 momenty na albumie to zwolnienie w Sea of Madness, fragment w Lonelinessie gdzie Bruce śpiewa "I've got to keep running..." i solo Dave'a w Alexandrze(ostatnie w utworze)

Prowler

NAJLEPSZ PŁyta Maidenów... Bez 2 zdań.

Administrator (czuj respekt)

A ja jeszcze raz powtórzę, iż tego się jednoznacznie stwierdzic nie da...

Prisoner

ja wolę TNOTB, PoM i 7th Sona, nie jest to wielka różnica ale jednak

Prisoner

Stranger in the Strange Land tak cudownie płynie ,że jestem w innym świecie jak tego słucham, ten utwór to muzyczne ja Adriana, swoją drogą tekst ma drugie dno, nieraz sam czułem się takim obcym ,zresztą pewnie każdy ,niesamowity kawałek.

Prisoner

post nad postem ale muszę to napisać

intro do Loneliness of Long Distance Runner jest niesamowite ,cały utwór jest świetny oczywiście,ale to intro to jest już taki poziom emocji ,klimatu ,że ciężko to opisać

aha i ostatecznie polubiłem Deja Vu, szkoda ,że znów kolejny kawałek nigdy nie grany na żywo,myślę że w surowszej koncertowej wersji by dużo zyskał

Public Enema #1

Co do TLOTLDR to pamiętam, że kiedyś w kółko puszczałem sobie same intro... daawno to było Very Happy

Ale trzeba przyznać, że jest bardzo dobre.

Prisoner

Stranger koncertowo wgniatał !

Prisoner

Płyta jest niesamowita poprostu,co tu dużo mówić.
Wg.mnie to ona a nie Seventh Son bardziej odbiega od reszty płyt Iron Maiden z tej dekady, jest to album bardzo "studyjny",ciężko ten klimat byłoby odwzorować na żywo. O ile np.wolę koncertowe Can I Play with Madness odarte z tej "lekkości" to o tyle Wasted Years bardzo podoba mi się właśnie syntezatorowe.
Caught Somewhere in Time to wyżyny klimatu,mocy Ironowskiej,klasycznych zagrywek ale i bardzo nowatorskich.
Sea of Madness uwielbiam poprostu,klimat niezrównany,utwór bardzo wielowątkowy,z jednej strony surowo zaśpiewany,gitarowo bardzo przestrzenny
Heaven Can Wait,oczywiście utwór raczej koncertowy,ale studyjna wersja też bardzo ciekawa, dużo świetnych zaśpiewów,bardzo fajne gitarowe zagrywki,ciekawy wstęp ,może się lekko znudzić,ale się zawsze wraca
Loneliness of Long Distance Runner...takie nietypowe,wręcz epokowe otwarcie,dzieło sztuki w heavy-metalu,te wejście,potem pięknie się rozwija

i tak dalej i tak dalej...

Administrator (czuj respekt)

dla mnie otwieracz i zamykacz zawsze będą najwybitniejsze na tej płycie (w otwieraczu chyba najpiekniejsza "solówkowa batalia" w historii zespołu i heavy matalu ogólnie...)

Prisoner

no tak, ale takich batalii to w Iron Maiden było od groma,chociażby The Deullists,z takich mniej oczywistych, Trooper,Powerslave,Infinite Dreams,chociaż każda z nich z innej jest parafii

Public Enema #1

ja ostatnio wróciłem do Somewhere in Time i Powerslave. dawno nie słuchałem ich w całości, zazwyczaj tylko poszczególnych kawałków. doszedłem do wniosku, że na SiT wszystko jest perfekcyjne od otwieracza do zamykacza. natomiast Powerslave psuje trochę Losfer Words, choć są tam świetne kawałki mam wrażenie niedoceniane - The Duellist, Flash of the Blade czy mój faworyt Back in the Village!

Prisoner

zazwyczaj te utwory które są znane tylko ze studia są niedoceniane,bo na żywo Iron Maiden bardzo zyskuje

Public Enema #1

Prisoner

Public Enema #1

Powerslave ma dla mnie cztery giganty i cztery dobre, lecz trochę podobnekawałki. Nie ma porównania z SiT, tam tylko do HCW troszkę się przyczepię, reszta to niezaprzeczalny geniusz! Nie wiem jakim cudem wydali potem jeszcze genialniejszego siódmego syna!

Prisoner

Byli w genialnej formie Smile

Heaven Can Wait wolę koncertowo,o dziwo najbardziej z lat 92-93

Dla mnie ogólnie płyty z lat 82-88 to jest niesamowita epoka,takie jakby 5 etapów tego samego geniuszu,każdy z tych albumów ma coś cholernie charakterystycznego w sobie ..płyty z Di Anno ,No Prayera..też bardzo lubię,ale te 5 albumów to taki jakby "wspólny zestaw"

Number stanowi takie jakby intro,jako,że to album nagrany w innym składzie stanowiący preludium zniszczenia ,heh

Administrator (czuj respekt)

Number był najbardziej do niszczenia, pozostałe bardziej do wsłuchiwania się Wink

Prisoner

właśnie dla mnei Ironi to jedyny zespół który łączy te elementy w 100%

pewnie dlatego są dla mnie najlepsi

Administrator (czuj respekt)

kurwa mać, wczoraj wracałem w nocy z roboty i pierdolnąłem sobie na fulla Alexandra. żalowałem że nie mogę paść na kolana, przecież to jest definicja epickiego, potężnego heavy metalu! miazga! kurwa miazga, potęga! moc!

Administrator (czuj respekt)

Dla mnie chyba też epik nr 1 Ironów (choć różnice są minimalne i czysto subiektywne)

Prisoner

ma gorszą pozycje startową bo nie ma żadnej wersji live , już od dawna zastanawiam się jakby brzmiał

Public Enema #1

Moderator (czuj respekt)

Rime i Sign wydaje mi się że są takimi epikami wręcz stworzonymi do grania na żywo, z kolei Alexander na żywo myślę że straciłby na swoim klimacie

a 7th Son to to już szczególnie

Administrator (czuj respekt)

co do ostatniego to się absolutnie nie mogę zgodzić. przecież sam Maiden England chwaliłeś