The X Factor?

Prisoner

Edge of Darkness to mistrzowski kawałek, ten ultraciężki riff którzy przechodzi w galopady, liczne zmiany tempa, wspaniały Blaze, piorunujące sola gitarowe, jedna z najlepszych kompozycji Iron Maiden, do tego niesamowity klimat.

Nie rozumiem jak można lekceważyć przynajmiej nie które utwory na XF będąc fanem heavy, tu tego heavy jest wcale nie mało, a i IM dojrzało muzycznie.

Administrator (czuj respekt)

A kiedy Iron Maiden było "niedojrzałym" zespołem?

Prisoner

tzn chodzi mi o to ,że po raz pierwszy zrobili album głównie dla siebie, niezależny od gustów muzycznych ludzi

Public Enema #1

Ja się nie wypowiadam na temat tej płyty Wink

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

płyty z lat 82-92 w mniejszym lub mniejszym stopniu ale atrakcyjne komercyjnie były, wiadomo to było z klasą, granie dla fanów też w jakimś stopniu jest komercyjne, ale mówie w dobrym tego słowa znaczenia, natomiast X Factor to płyta zagrana tylko dla siebie, otwieracz 11 minutowy utwór, tylko jeden utwór który nadawałby się do radia a i tak jako singiel raczej mało przebojowy, klimat...nawet okładka, szanuję tą płytę bardzo bo na niej nie ma żadnego udawania,błyskotek...co ważne ja kocham te komiksowe Maiden lat 80 ale jedna taka płyta w dyskografii jest jak rodzynek, tak samo jak debiut z takim specyficznym brzmieniem

Public Enema #1

Janek, bo ta płyta nie wymaga komentarza... i tak jest zajebista Smile

Prisoner

Unbeliever jest naprawdę bardzo fajnym utworem, zawsze był szczególnie gnojony w recenzjach,a jest naprawdę dobry, sam za nim nigdy nie przepadałem,ale posłuchałem przed chwilą i naprawdę ma świetne momenty, fajny przedrefren, refren, świetne sola

Administrator (czuj respekt)

jak dla mnie jest chyba jednak najgorszy na płycie. Miał być taki głęboki i pelen zadumy, ale chyba troszkę nie wyszło...
aha! Krzysiek! Ale ja jednak nie mogę się zgodzić, iż Steve to kiepski producent!

Prisoner

on się podoba bardziej wraz z kolejnymi przesłuchaniami(cecha większości utworów IM)

to znaczy zależy, Factor wyprodukowany jest bardzo dobrze, nie rozumiem narzekań na produkcję tego albumu, przy zachwycaniu się produkcją dwóch ostatnich, ale brzmienia VXI nie lubię ...Steve chyba sam uznał że jest słaby dlatego zatrudnił Shirleya, i nie wiem czy to wyszło na dobrze, Steve jest perfekcjonistą ,podobnie jak Adrian

Administrator (czuj respekt)

No jedenastka faktycznie trochę "zbyt miękka"

Prisoner

Fortunes of War w ostatnim czasie mnie masakruję poprostu, wszystko jest tu idealnie .

"People say don't worry
Say that time's a perfect healer
That the nightmares they will come to pass
Can't hear what they're saying
I am living in my own world
And I'm feeling trance-like all the time "

ten fragment to tekstowo poprostu wyżyny Maidenowego piękna ,takigoe piękna które generuje za sobą taką moc ,że ciężko, to opisać

pod względem mocy w muzyce poprostu nikt nie może się równać z Ironami

Administrator (czuj respekt)

No wiesz "moc w muzyce" to pojęcie względne. Muwisz tu o czysto subiektywnych odczuciach

Prisoner

oj wiesz o co mi chodzi

Up the Irons ,Fuck the World

Smile

Administrator (czuj respekt)

No wiem, ale ja w sumie mógłbym nawet popolemizować Razz

Prisoner

tak więc dla mnie ta moc u Ironów jest dużo większa niż u kogo kolwiek, co do późniejszych kapel,to jak dla mnie każdy nazwijmy to metalowy zespół osiąga to co IM ma innymi ,zupełnie innymi środkami, brutalne riffy, superszybkie sola, skandowane refreny...to wszystko przy muzyce IM ,przy całym szacunku ale jest pozbawione tego majestatu...natomiast co do starszych kapel to przy jeszcze większym szacunku ale IM jakby to wszystko złożyło do kupy, dodając dużo od siebie....tak więc dla mnie są najlepsi ,w latach 70 nie da się ukryć że wiele zespołów nagrało 2-3 dzieła by potem na tym jechać, w IM coś takiego nie mogło mieć miejsca, dyskografia jest cholernie silna ,a trasy koncertowe mogą zawstydzić wiele rzekomych czy nawet prawdziwych legend rocka

mógłbym to jeszcze rozwinąć ,ale po co, starczy posłuchać co się dzieje w II zwrotce Flight of Icarus, albo dajmy na to w solówkach gitarowych w Infinite Dreams, a przykładów można mnożyć

Prisoner

Edge of Darkness ile razy słucham tyle razy mnie roznosi na strzępy ,jest to typowy kawałek na płycie X Factor, nie chodzi o melodie, patos czy radość grania, tylko właśnie o taki pewien rodzaj złości do której idealnie pasuję głos Blaza ,ale przy tym podstawowe elementy styli Irons są jak najbardziej zachowane...solówki i wokal w tym kawałku poprostu świetne ,znakomita sekcja i ogólnie świetny pomysł na kawałek ,który co jeszcze warto podkreślić idealnie odwzorowuje klimat tego o czym opowiada, wojny

Prisoner

Jakbym miał wskazać w czym ten album jest lepszy od Virtual XI i dlaczego uważam,że stawianie obu w jednym nawiasie jest bez sensu to bym przede wszystkim powiedział o kompozycjach, są takie pełne, dzieje się w nich dużo ,a utwory są długie nie tylko przez powtarzanie refrenów. Do tego ten niesamowity klimat ,co ciekawe album spodobał mi się od razu ,a niby taki mroczny, smutny...wg.mnie to są bzdury, album ma więcej momentów typowych dla Iron Maiden niż taki Fear of the Dark.
Weźmy gitarowe harmonie w Lord of the Flies ,Aftermath czy Fortunes of War,ja tam słysżę Ironowskie heavy .
Na Virtual XI solówki też są świetne,ale już wokalnie,melodycznie to nie do końca, ale i tak lubię ten album.

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

Sign of the Cross niesamowity jak zawsze,jeden z największych epików zespołu,chciałbym usłyszeć na żywo,choć studyjna wersja ma coś niepowtarzalnego w sobie,te efekty brzmieniowe w refrenie to coś co rzuca na kolana

z 20 największych długich kompozycji heavy-metalu,hard-rocka,progu czego tam chcecie kilkanaście to dla mnie utwory Iron Maiden i mam w tej chwili głęboko w dupie,że jestem subiektywny

Prisoner

Fortunes of War bym widzial live w skladzie z Brucem

np. Aftermath za cholere nie ale ten utwór tak

na 3 gitary by fajnie zabrzmial

Prisoner

Zastanawiam się czy Sign of the Cross to nie największy utwór Rock in Rio i nie chodzi tu mi o to , że Bruce wykonał go świetnie bo to też oczywiście ale że cała kompozycja wspaniale się nadaję live . Lord of the Flies prawdopodobnie poza paroma utworami z Dance of Death to najlepiej wykonany utwór na Death on the Road.
Co następne , heh , możę Fortunes of War , bardzo bym ten utwór widział z Brucem na wokalu .
I to bynajmiej nie dlatego , że Blaze słabo je śpiewa czy gorzej od Bruce'a.

W ogóle jeszcze mam taką refleksję , żę jak poznawałem Lord of the Flies na kilka tygodni przed koncertem we Wrocławiu zrobił na mnie ogromne wrażenie , podobnie jak na kilka tygodni przed Chorzowem zacząłem sobie odświerzać takie utwory jak Another Life czy Drifter bo zawsze album Killers pomijałem- i wszystkie zrobiły na mnie wielkie wrażenie.
Gdyby kiedyś zrobili trasę z No Prayerem m.in to utworów tych bym nie musiał odświerzać bo już to zrobiłem parę lat temu.

Public Enema #1

ostatnio sobie słuchałem, świetna płyta! zdecydowanie jedna z najrówniejszych u Ironów w latach 90-tych, tylko 2 AM mi jakoś tam nie pasuje

Prowler

no faktycznie Sign of the Cross to jest padaka , utwór poprostu miażdży , mówili wtedy , że to słabe płyty były a nawet nie słuchali , jest ten pieprzony Iron co zawsze tyle , że w nieco innym klimacie , dla Sign of the Cross i jeszcze paru kawałków warto znać

Prisoner

Sign of the Cross to tak niesamowity i wspaniały utwór, że nie mam słów by opisać jego potęgę. Gdy go słucham przypominam sobie jakim wspaniałym zespołem jest Iron Maiden. Przesłuchałem go dzisiaj rano dlatego, że został wycięty z Rock in Rio na TVP Kultura, które wczoraj oglądałem. Nie da się w kilku zdaniach powiedzieć o wszystkich jego zaletach. Przede wszystkim olbrzymi dramatyzm i jego epicki, potężny klimat. Znakomity pełen wielkiej mocy refren i wspaniała, jedyna w swoim rodzaju solówka Dave'a Murraya. Studyjna wersja podoba mi się jeszcze bardziej. Denerwuje mnie i śmieszy takie lekceważenie dorobku z Blazem. W 1998 czy tam 1999 roku było to jakoś uzasadnione. Gdy ktoś wychowany był na Powerslave czy Seventh Sonie mógł narzekać na X Factor i Virtual XI. Jednak teraz? Gdy Ironi nagrywają tak przeciętne albumy, gdzie lider zespołu Steve Harris nie jest w stanie napisać nawet w połowie tak dobrego utworu jak Sign of the Cross czy The Clansman. To były heavy-metalowe dzieła sztuki, potężna dawka Iron Maiden.