Manilla Road !!!

Prisoner

Odkryłem dla siebie ten zespół, wczoraj totalnie zmienił na lata moje patrzenie na to czym jest heavy-metal. A raczej na to ,że nurt epicki to zupełnie coś innego, na co należy patrzeć osobno. Dla mnie true/epic to jest prawdziwa ekstrema lat 80, nie thrash, właśnie epicka muzyka, szczerość, bezkromisowość, patos, brud. Wspaniałe połączenie.

Znam narazie Crystal Logic(o której w wielkie płyty) i Open the Gates które bardzo mi się podoba za sprawą takich utworów jak Road of the Kings, tytułowy, Weawers of the Web, Astronomica czy Hour of the Dragon. Ale jednak Crystal Logic jest albumem lepszym.
Tak czy inaczej Mark Shelton wyrasta mi na jedną z największych postaci tej muzyki, kimś 100% oryginalnym, człowiekiem z wizją, bezkompromisowych ,którzy tworzy coś wielkiego w tej muzyce. Poza tym jego wokal i riffy to coś absolutnie wyjątkowego.
Teraz będe poprostu poznawał kolejne albumy, choć naprawdę wątpie by coś mogło przeskoczyć Crystal Logic, ale poznawać trzeba, będe poprostu szedł od początku.

Wielki ,naprawdę wielki zespół.

Moderator (czuj respekt)

Ja już to dawno temu mówiłem...

I przesłuchaj sobie jeszcze płytki Dementia i Courts of Chaos. Powinny Ci się spodobac

Prisoner

mam zamiar zapoznać się z całą dyskografią, ale mam te bo mi dałeś to poznam niebawem...debiucik też sobie walnę, ponoć klimaty bardziej space-rockowe,dla mnie spoko

wiesz,ja też wiedziałem że to bardzo dobry zespół, ale nie że aż tak!

Prisoner

słuchałem The Deluge(bo tak nazywa się ten album, Dementia to opener płyty) i jest to album niesamowity, jeszcze lepszy poziom wykonania,świetna perka przede wszystkim, znakomite sola gitarowe,świetny wokal i taki klimat wokół tego albumu, jest tu miejsze na dłuższe ,bardziej progresywne utwory jak Shadows in the Black czy tytułowy podzielony na 3 części, jak i na proste, krótkie mocne utwory jak Dementia, Divine Victim czy Taken by Storm

słuchałem też fragmentów Courts of Chaos i narazie bardzo wybija się Into the Court of Chaos, jak narazie album zapowiada się bardzo dobrze

teraz muszę poznać Mistyfication

cała dyskografia

# Invasion - 1980
# Metal - 1982
# Crystal Logic - 1983
# Open the Gates - 1985
# The Deluge - 1986
# Mystification - 1987
# Roadkill - 1988 (live)
# Out of the Abyss - 1988
# The Courts of Chaos - 1990
# The Circus Maximus - 1992 (projekt solowy Marka)
# Atlantis Rising - 2001
# Mark of the Beast - 2002 (nagrany w 1981 r.)
# Spiral Castle - 2002
# Gates of Fire - 2005
# Voyager - 2008
# After Midnight Live - 2009

Administrator (czuj respekt)

Mnie ”The Courts Of Chaos” zaciekawiło (szczególnie The Book Of Skelos)
Nie przypuszczałem, że Manilla mogła w taki sposób połączyć epickie melodie, thrashowe riffy i psychodeliczny klimat...

Prisoner

muzykę tego zespołu ciężko zaszufladkować ,dlatego tak dobrze się go słucha, może to i dobrze ,że wcześniej nie słuchałem tej kapeli,tylko teraz kiedy jestem już dużo bardziej doświadczonym słuchaczem....jedno co się samo nasuwa to nastrój tajemnicy, mało jest zdjęć zespołu, nie ma teledyskó, nawet ciężko znaleźć danę o dokładnej dacie powstania zespołu(najprawdopodobniejsza to 1977) i wieku muzyków...to unikat na scenie umownie nazwijmy metalowej

Administrator (czuj respekt)

Prisoner

u mnie na prowadzenie ostatnio wysuwa się Open the Gates,każdy utwór trzyma wysoki poziom,czy to otwierający Metalstrom,króciutki utwór tytułowy,wielowątkowa Astronomica,mocno epickie Ninth Wave czy przebojowe Road of the Kings

ale The Fires of Mars to już jest opus magnum,co ciekawe,na tej jednej płycie Mark śpiewa inaczej,miał chrypę,to dodaje jakiegoś takiego klimatu fajnego

Administrator (czuj respekt)

A wlaśnie! jak teraz z nim? Słyszałem że chory i ktoś go zastępuje na koncertach ze śpiewem

Prisoner

no,nie śpiewa,zastępuje go koleś co ma ksywę Hellroadie ,jeździł z nimi w trasy bodajże jako techniczny,no ale przynajmiej tyle dobrze,że też jest gitarzystą i ma co robić

sobie jeszcze Deluge wypadało by odświeżyć bo ta płyta też była na bardzo wysokim poziomie

Public Enema #1

Moderator (czuj respekt)

Prisoner

Manilla Road to naprawdę ciekawy zespół , stoją bardzo nisko jeśli chodzi o popularność moim zdaniem dlatego że nie podczepili się pod żaden gatunek za co tylko dla nich plus.
Wielu "zblazowanych" fanów prog-rocka mogłoby znaleźć dla siebie wiele w tej kapeli za wiele świetnych kompozycji no ale nawet jej nie poznają.

Cholera nagrali tyyyle płyt , że ciężko to ogarnąć, ja znam 3 pierwsze płyty i we fragmentach 2 następne.

Lubię wracać do tej kapeli ale muszę mieć nastrój jak ich słucham pod "tą kapelę"

Prisoner

Powiem brutalnie

Ten utwór miażdży 99% całego heavy-metalu. Toż to jest moc, której nie da się z niczym innym porównać.

https://www.youtube.com/watch?v=LXvq88hAgP8

Administrator (czuj respekt)

może przesadziłeś z tymi 99%, ale oczywiście utwór wręcz wgniata w fotel

Prisoner

Szkoda, że znam Manilla Road tylko Crystal Logic, Open the Gates, The Deluge i Courts of Chaos. Tak czasami jest, że poznawanie dorobku studyjnego danego zespołu idzie opornie. Dlatego nie uważam się za fana, bo to byłoby nieuczciwe względem tych co znają wszystko. Bardzo lubię i cenię.
Najbardziej właśnie Open the Gates, podoba mi się większa różnorodność niż na i tak świetnym Crystal Logic i głos Marka z chrypą. To jedyna tak zaśpiewana płyta przez niego. Road of the Kings to chyba najbardziej stricte heavy-metalowy utwór Manilla Road, znakomity.

The Deluge też jest bardzo dobre. Poziom mniej więcej jak Crystal Logic. Tytułowy tam jest zwłaszcza znakomity i Shadows in the Black. Na Crystal Logic wielka trójka : Necropolis, Riddle Master i Dreams of Eschaton.

Jeszcze tytułowy z Courts of Chaos jest wspaniały, ale cała płyta mi tak sobie podeszła.

Administrator (czuj respekt)

Nie zapominaj jeszcze o surowym debiucie!